اعتیاد به شرطبندی


(اعتیاد به شرطبندی)
❗️ چرا نمیتونیم شرط بندی رو کنار بزاریم ❗️
🔻شاید واژه و مفهموم قمار و قماربار خیلی جالب و دلنشین نباشه ،
اساسا این کلمه برای تعریف و تمجید از کسی به کار نمیره ، مثلا نمیگن به به فلانی چه پسر تحصیکرده و قمار بازیه ،
تقریبا اکثر مواقع این واژه از باب سرزنش و نقص در وجود یک شخص بیان میشه.
در این مقاله میخوام به کلیت این موضوع بپردازم که علت اصلی اعتیاد به شرطبندی و نگاه منفی جامعه به این کار از کجا نشئت میگیره ،
اول از لحاظ علمی خیلی کوتاه توضیحش میدم و بعد این موضوع رو ادامه میدم و از لحاظ شخصیتی و اجتماعی اون رو تحلیل میکنیم.
 از نگاه علمی :
دلیل علمی و منطقی اعتیاد به قمار ، ترشح ” دوپامین ” در مغز هست ،
در واقع وقتی شما قمار میکنید و برنده میشید ، باعث میشید مقدار زیادی دوپامین در مغز شما ترشح بشه ،
و اصطلاحا بهتون حالت سرخوشی و رضایت از خود دست بده ، در واقع ب دوپامین هورمون پاداش هم میگن ،
از هرچیزی که لذت زیادی ببرید باعث ترشح این هورمون میشه ، مثل سکس ، مثل گرفتن یک نمره خوب درسی ، مثل ترفیع در کارتون و ….
و از طرف دیگه شما برای تجربه دوباره اون حس و ترشح اون مقدار از دوپامین سعی میکنید اون کار رو مجدد تکرار کنید ،
مثل قمار که مقدار زیادی از دوپامین رو در بدن شما ازاد میکنه ،
از اینجا به بعد یه مقدار خطرناک میشه
چون ممکنه لذت و هیجان این کار اینقدر برای شما اعتیاد اور باشه که خیلی از اصول و پایه های زندگیتون رو له کنید و زیر پا بزارید برای تجربه دوبارش ،
رفتار هایی ممکنه از شما سر بزنه که زندگی اطرافیانتون رو تحت تاثیر قرار بده
و شما رو تبدیل به یک فرد خارج از کنترل و غیر قابل اعتماد کنه ،
حالا دیگه کنترل کامل زندگی دست شما نیست ، بلکه بصورت ناخوداگاه به سمت قمار کشیده میشید ،
هرجا پولی در زندگیتون وارد بشه اولین فکری که به مغزتون خطور میکنه شرط بستن با اون پول هست
حالا فرض کنید این کشش ناخوداگاه به سمت قمار با حرص طمع ذاتی که در وجودمون هست تلفیق بشه ، عجب ترکیب خطرناکی !!
همین موضوع باعث میشه در دیدگاه عمومی قمار چهره جذاب و قابل افتخاری نداشته باشه ،
هرچیزی که باعث بشه شما تصمیماتی خارج از کنترل بگیرید به عنوان اعتیاد تلقی میشه ،
زیاد دیدیم و شنیدیم قماربازانی که در این راه زندگی و دارو ندارشون رو باختن و راه برگشتی باقی نزاشتن ،
شاید حالا تلنگری به ذهنتون وارد شده باشه در این مورد که قمار واقعا از لحاظ علمی اعتیاد اور هست و ناخودگاه شمارو کنترل میکنه.
حال این موضوع رو از لحاظ فردی و اجتماعی بررسی میکنیم
در حال حاضر در کشورمون تقریبا هر قشری درگیر شرطبندی شده ،
از دانش اموز و دانشجو بگیرید تا بازاری و فنی کار و کارمند ….
از وضعیت های ضعیف مالی بگیرید تا متوسط و قوی و سطح بالا
هدف اول از شرطبندی همونطور که بارها در سایت بهش اشاره شد سرگرمی و هیجان بوده و هست ،
اما چه اتفاقی میفته که ما به یک بار و ده بار و بیست بار بسنده نمیکنیم
و تا جایی پیش میریم که تبدیل میشه به مهم ترین مساله زندگیمون ؟؟
خیلی از شماها که الان دارید این مطلب رو مطالعه میکنید صبح – ظهر که بیدار شدید
یا دارین فرم های شب گذشته رو چک میکنید یا دارید فکر میکنید امروز چه بازی هایی هست و روی چی شرط ببندید ،
تقریبا شرطبندی بخش بزرگی از ذهن شما و زندگیتون رو اِشغال کرده ،
و همه شما هم یک هدف بزرگتر رو در شرطبندی دنبال میکنید
و باور دارید که میتونید یک پول خوب و یک تغییر بزرگ از طریق شرطبندی توی زندگیتون به وجود بیارید ،
این باور و امیدی که در شما شکل میگیره یکی از اصلی ترین عوامل اعتیاد شما به شرطبندی هست
و نکته قابل تامل و خطرناک این هست که مقوله شرطبندی تا زمانی که به خودتون نیاید
این امید و باور رو برای شما غیر قابل دسترس نمیکنه ، چرا ؟؟
چون شما بین باخت هاتون برد هم دارید ، محاله کسی بگه من 2 سال هست شرطبندی میکنم و هر شرطی میبندم باخت میشه ،
درسته شاید در طول این 2 سال بصورت کلی مبلغ خیلی زیادی رو باخته باشه
ولی حتما برد های خوب هم بوده که با عدم مدیریت درست از بین رفته ،
پس هر برد شما یک شارژ اضافی برای باقی موندن در این کار هست.
یه عده خیلی خیلی کمی متوجه این موضوع میشن که دارن دور خودشون میچرخن
و کسی که متوجه این موضوع بشه دو تا تصمیم پیش روی خودش داره ،
اول اینکه اصولی کار کنه بره جلو و تبدیل بشه به یک شرطبند حرفه ای که از این راه امرار معاش میکنه ،
یا دور این کار رو خط میکشه و میره بیرون.
اما یک عده خیلی زیادی یا اصلا متوجه موضوع نیستن ،
یا اینکه متوجه موضوع میشن اما نه میتونن دست بکشن از این کار و نه میتونن به اصول پایبند باشن و به معنای واقعی حرفه ای شرطبندی کنن.
ولی سوالی که ایجاد میشه اینه ، با اینکه یک فرد تقریبا مطمئن شده هیچ اینده و پایان خوشی در این کار براش وجود نداره ، چرا ادامه میده ؟
اگر اون بحث دوپامین رو بزاریم کنار ، موضوع دیگه ای که هست و بالاتر گفتیم اینه که شخص با یک امید و باوری وارد این کار شد ،
ولی حالا باید به چی امید داشته باشه ؟ ایا میتونه جایگزینی تو ذهنش پیدا کنه برای ساختن ایندش ؟
اگر بتونه این جایگزین رو پیدا کنه قطعا میتونه شرطبندی رو از اولیت اول زندگیش خارج کنه.
اینجاست که وضعیت اجتماعی و اقتصادی ما نقش خودش رو به بدترین شکل ایفا میکنه
و مخرب ترین اثرات رو هم روی قشر ضعیف و جوان جامعه داره ،
حتما میدونید ایران جز افسرده ترین و نا امید ترین کشورهای دنیاست ،
فرض کنیم یک نفر وارد شرطبندی شده و حالا فهمیده از این کار هم نونی در نمیاد ، اما از کدوم کار میاد ؟؟
از دکتر و مهندس شدن هایی که الان تقریبا فقط استفادش در شب خواستگاریه ؟
یا از کاسبی و اقتصاد شکوفا و رقابتی ؟ از طرف دیگه نبود سرگرمی ها و ازادی های مناسب که خودش خیلی جای بحث داره
نمیخوام همه تقصیر ها رو گردن مملکت و فرهنگ و غیره بندازم
اما باور کنید بیش از اونچه فکر کنید این مساله باعث همه گیر شدن شرطبندی شده ،
قطعا فرد هم مقصر هست اگر اینطور نبود الان توی امریکا هیچکس معتاد به قمار نبود
ولی شرایط جامعه ما شدیدا به این مساله دامن میزنه
من با افراد زیادی در این راه اشنایی داشتم ، دوستانی بودن که وضعیت مالی خیلی خوبی داشتن
اومدن توی این کار مثلا توی 3 ماه 100 میلیون باختن ،
به هیچ جای زندگیشون فشاری نیومد و فهمیدن تو شرطبندی خبری نیست و رفتن ، چرا ؟
چون صرفا اومدن یه تستی بکنن و برن ، امید نبسته بودن به این کار ،
دیدن نمیشه گذاشتن کنار و زندگی مرفه خودشون رو ادامه دادن ،
افرادی رو هم میشناسم و حتما میشناسید با وضعیت ضعیف مالی که مدت هاست درگیر این کار هستن
و اولین پولی که به زندگیشون تزریق میشه میان برای جبران و ادامه ولی خب باز هم معجزه ای رخ نمیده...

گروه تلگرامی همفکری و پیش بینی فوتبال


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS